Translate

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Η συνωμοσία του Χριστού




Αν και στις Πράξεις ο Παύλος ισχυρίζεται ότι «Ποία μεν υπήρξε η ζωή και η δράσις μου στο έθνος μου και εις τα Ιεροσόλυμα από την αρχήν της νεότητός μου και εντεύθεν, γνωρίζουν όλοι οι Ιουδαίοι», όπως ο Ιησούς και οι δώδεκα δεν εμφανίζεται σε καμμιά ιστορική καταγραφή, αν και κάποια από τα γεγονότα της ζωής του ήταν αρκετά σημαντικά. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει αναφορά στον Ιώσηπο ή σε κανέναν άλλο για τους «διακόσιους στρατιώτες με τους εβδομήντα ιππείς και τους διακόσιους λογχοφόρους» οι οποίοι φέρεται να πήγαν «έως την Καισάρεια» για να φέρουν τον Παύλο ενώπιον του κυβερνήτη Φήλικα. Όπως αφηγείται ο Γκράχαμ, ο ιστορικός Σενέκας ήταν «ο αδελφός του Γαλλίωνα, ανθυπάτου της Αχαΐας ακριβώς τον καιρό που λέγεται ότι ο Παύλος κήρυττε εκεί. Ενώ έγραψε για πολλά ασήμαντα πράγματα, δεν γίνεται καμμία αναφορά στον Παύλο ή στον θαυματοποιό Χριστό». Η ιστορία της ζωής του Παύλου έχει τον ίδιο μυθολογικό αέρα πολλών σπουδαίων «ανδρών», η οποία αλλάζει για να βολεύει τον αφηγητή. Για παράδειγμα, στην ΚΔ, υπάρχουν τρεις διαφορετικές (και απόκρυφες) περιγραφές του προσηλυτισμού του (Πράξεις 9:7, 22:9, 26:13).

Όπως και τόσοι άλλοι βιβλικοί χαρακτήρες, ο Παύλος είναι επίσης μυθικός. Στην πραγματικότητα, έχει υποστηριχθεί ότι «ιστορικές» λεπτομέρειες που προστέθηκαν αργότερα στην ευαγγελική έκδοση του μύθου ελήφθησαν από την ζωή του Απολλωνίου του Ναζαρηνού. Σύμφωνα με αυτήν την θεωρία, ο Απολλώνιος ονομαζόταν επίσης «Απολλώς», ή «Paulus» στα λατινικά. Πολλά στοιχεία της ζωής του Παύλου συμφωνούν με αυτά του Απολλωνίου, συμπεριλαμβανομένης της διαδρομής των ταξιδιών του, η οποία είναι σχεδόν πανομοιότυπη με εκείνη του Απολλωνίου σύμφωνα με την περιγραφή του βίου του από τον Φιλόστρατο. Το γεγονός ότι ο Παύλος ήταν από μια κατά κύριο λόγο ελληνική πόλη, την Ταρσό, και έμοιαζε με Έλληνα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο προσδίδει αξιοπιστία σε αυτόν τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με τον Φιλόστρατο, ο Έλληνας Απολλώνιος πέρασε μέρος της νιότης του στην Ταρσό. Όπως και του Παύλου, τα ταξίδια του Απολλωνίου ξεκίνησαν από την Αντιόχεια. Ο Απολλώνιος καταγράφεται επίσης να έχει ταξιδέψει στην Ινδία με τον πιστό του μαθητή Δάμι (Δημά) και να έχει επισκεφτεί τους Βραχμάνες. Σε αυτό το ταξίδι, γράφει ο Φιλόστρατος, ο Απολλώνιος «απέκτησε από τους Άραβες μια γνώση της γλώσσας των ζώων», μια ενδιαφέρουσα ιστορία αν αναλογιστούμε ότι ο Παύλος στην προς Γαλάτας ισχυρίζεται ότι πραγματοποίησε μια τριετή επίσκεψη στην Αραβία, διάστημα κατά το οποίο ο θρύλος λέει ότι έμαθε διάφορα μυστήρια. Η υποτιθέμενη επίσκεψη του Παύλου στην «Αραβία», ή την ανατολή, συμφωνεί επίσης με τον ισχυρισμό ότι ο Απολλώνιος πήγε στην ανατολή, όπου συγκέντρωσε διάφορα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων αυτών που είχαν την ιστορία του Kρίσνα.

Ο Απολλώνιος επέστρεψε από την Ινδία, όπως γράφει ο Waite, «πηγαίνοντας νότια έως την θάλασσα, από εκεί με πλοίο, μέχρι τον Ευφράτη στην Βαβυλώνα, μετά, μέσω της Αντιοχείας, προς Κύπρο και Πάφο». Το τελευταίο ταξίδι είναι αυτό ακριβώς που λέγεται για τον Παύλο. Ο Απολλώνιος εν συνεχεία πήγε στην Έφεσο, όπου οι άνθρωποι συνέρρεαν σ’ εκείνον και όπου έκανε θαύματα, όπως έκανε και κατόπιν στην Αθήνα, στην ίδια διαδρομή που ακολούθησε ο Παύλος, αν και υποτίθεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όπως ο Παύλος, ο Απολλώνιος μετά πήγε στην Κόρινθο, όπου είχε έναν μαθητή ονόματι Λύκιο, ή Λουκά. Αφού ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα, στην συνέχεια πήγε στην Ρώμη, όπου κατηγορήθηκε για προδοσία, και από εκεί στην Ισπανία και την Αφρική, επιστρέφοντας στην Ιταλία και την Σικελία.

Μετά το ταξίδι στην Αλεξάνδρεια και κάτω στην Νουβία, σε μια αρχαία γυμνοσοφική/βουδιστική/βραχμανική κοινότητα, ο Απολλώνιος επέστρεψε στην Ιταλία, Ελλάδα και στον Ελλήσποντο, όπου έψεξε τους πλανώμενους Αιγυπτίους και Χαλδαίους οι οποίοι εξαπατούσαν τους ανθρώπους μ’ έναν τυπικό ιερατικό τρόπο. Περνώντας από εκεί, αναμφίβολα ο Απολλώνιος σταμάτησε στην Σαμοθράκη, την πατρίδα των εκθειασμένων μυστηρίων και ένα από τα ισχυρά κέντρα της προχριστιανικής λατρείας του Ιασίου/Ιησού, ένα ταξίδι που επίσης έκανε ο Παύλος. Όπως ο Παύλος, ο Απολλώνιος κλήθηκε στην Ρώμη και φυλακίστηκε, απ’ όπου δραπέτευσε. Του αποδόθηκαν πολλά άλλα θαύματα, συμπεριλαμβανομένης μιας εμφάνισης μετά θάνατον στην πατρίδα του τα Τύανα.

Λέγεται ότι ο Σαμαρείτης Απολλώνιος δεν συμπαθούσε την Ιουδαία και ότι κήρυττε ως επί το πλείστον στους Εθνικούς, όπως ακριβώς λέγεται για τον Παύλο, ο οποίος σύμφωνα με την βιβλική ιστορία κήρυξε στους Εθνικούς για 17 χρόνια πριν κηρύξει στους Εβραίους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί εξ αυτών των «Εθνικών» ήταν στην πραγματικότητα Σαμαρείτες, οι οποίοι αποτελούσαν τις υπόλοιπες 10 φυλές του Ισραήλ, σύμφωνα με την περιγραφή τους.

The Christ Conspiracy, σελ. 173-175

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια με greeklish δεν γίνονται δεκτά.