Translate

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Χρονολόγηση του Σερ Φ. Πέτρι




Η χρονολογία γεννήσεως του υποδεικνύεται από την δήλωση ότι μεταξύ 16 και 19 ετών (Ι, 7 - Ι, 13) προέκυψε η κατηγορία εναντίον του Αρχελάου της Καππαδοκίας (Ι, 2). Αυτός ο βασιλιάς κατηγορήθηκε το 14 μ.Χ.· πέθανε ως ύποπτος το 17 μ.Χ. Εφ’ όσον αυτό φαίνεται να συνέβη όταν ο Απολλώvιος ήταν 18 ή 19 αντί νεώτερος, και η καταγγελία διατυπώθηκε μάλλον στις επαρχίες το 15 μ.Χ., αυτό δίνει το 4 ή το 5 π.Χ. για την γέννησή του. Τα μέγιστα δυνατά όρια είναι το 6 π.Χ. και το 1 μ.Χ. Εδώ θα δεχτούμε το 4 π.Χ. ως σωστό με περιθώριο ενός ή δύο ετών. Στην ηλικία των 14, το 11 μ.Χ., τον πήγαν στην Ταρσό, πρωτεύουσα της επαρχίας (Ι, 7), όπου ετέθη υπό τον Ευθύδημο από την Φοινίκη. Αλλά σύντομα αντιπάθησε την ευθυμία των επαρχιωτών, και του επετράπη να μεταβεί με τον δάσκαλό του στις Αιγές, όπου ένας ήσυχος εξοχικός ναός του Ασκληπιού τού παρείχε έναν ευχάριστο χώρο μελέτης.

Εκεί στα 16 του έγινε ευλαβής Πυθαγόρειος. Όταν έγινε 21, υπεβλήθη σε πενταετή πειθαρχία σιωπής, η οποία συνεπώς διήρκησε μέχρι να γίνει 26 (Ι, 14). Αυτή την περίοδο ταξίδεψε στην Παμφυλία και την Κιλικία· και από την απλή παρουσία του, και την παραδοξότητα των αφώνων πράξεών του, επηρέασε πολλούς, και τον έβλεπαν με δέος. Με την λήξη της σιωπής του, το 23 μ.Χ., πήγε στην Αντιόχεια, όπου προφανώς έμεινε για περίπου είκοσι χρόνια. Κατόπιν αποφάσισε για τα ταξίδια στην Ινδία.

Το επόμενο μέρος της ζωής του προσδιορίζεται ιστορικά επακριβώς, από διάφορες πηγές. Για να τις ακολουθήσουμε πρέπει να πάμε προς τα πίσω έχοντας ως σημείο αναφοράς τον μεγάλο σεισμό και την ανύψωση του νησιού της Θήρας, το 46 μ.Χ. H σύγχυση για την χρονολογία αυτή στον Πλίνιο (βλέπε Λεξ. Γεωγ. Σμιθ, ΙΙ, 1159) οφείλεται προφανώς σε δύο υπάτους με το όνομα Μ. Ιούνιος Σιλανός, ο ένας το 19 μ.Χ. με τον Λ. Νορβάνο Βάλβο, και ο άλλος το 46 μ.Χ. με τον Βαλέριο Ασιατικό. Ο Πλίνιος μπέρδεψε τον πρώτο Σιλανό με τον δεύτερο, καθώς ο Σενέκας και άλλοι αναφέρουν την εμφάνιση του νησιού το 46 μ.Χ. Ο σεισμός και το παλιρροϊκό κύμα στις 8 Ιουλίου 46, καθορίζουν την επίσκεψη του Απολλωνίου στην Κρήτη (IV, 34). Είχε πάει εκεί από την Σπάρτη, όπου λέγεται ότι παρέμεινε για λίγο καιρό μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες (IV, 24, 34), οι οποίοι έγιναν εν μέσω του θέρους του 45 μ.Χ., και ήταν η 206η Ολυμπιάδα. Προηγουμένως ήταν στην Κόρινθο, σε διαφόρους ναούς, και στην Αθήνα, όπου σίγουρα παρέστη στα Διονύσια τον Ιανουάριο του 45 μ.Χ. (IV, 21) Είχε φτάσει στην Αθήνα στα Επιδαύρια (IV, 18), τα οποία κανονικά γίνονταν στις 9 Σεπτεμβρίου του 44 μ.Χ. Και είχε πάει εκεί από την Βαβυλώνα, μέσω της Μικράς Ασίας, όπου και παρέμεινε για λίγο στην Έφεσο. Στην Βαβυλώνα έφτασε από τους Ινδούς μέσω θαλάσσης χάρη σε ευνοϊκούς ανέμους (III, 52), ήτοι τον βορειοανατολικό μουσώνα, ο οποίος φυσάει Οκτώβριο με Απρίλιο. Επειδή το ταξίδι μέσω ξηράς από την Βαβυλώνα στο Αιγαίο θα ήταν περίπου δύο μήνες, και πρέπει να επιτρέψουμε μια παραμονή στην Έφεσο και αλλού, η άφιξή του στην Βαβυλώνα μπορούσε κάλλιστα να ήταν τον Απρίλιο, και η αναχώρησή του απ’ την Ινδία περίπου Φεβρουάριο ή Μάρτιο του 44 μ.Χ. Είχε ταξιδέψει με το πλοίο του για δέκα μέρες (ΙΙΙ, 50) και είχε παραμείνει τέσσερις μήνες (ΙΙΙ, 50) στους Ινδούς σοφούς. Επομένως έφτασε στους σοφούς περί τον Οκτώβριο του 43 μ.Χ., περνώντας έτσι την δροσερή εποχή στην Ινδία. Είχε μάλλον ταξιδέψει δυο βδομάδες απ’ τον Ινδό βασιλιά Φραώτη, και μάλλον δέκα βδομάδες πριν απ’ αυτό από την Βαβυλώνα, έτσι η αναχώρηση από την Βαβυλώνα ήταν περίπου τον Ιούλιο του 43 μ.Χ. Είχε μείνει έναν χρόνο και οχτώ μήνες στην Βαβυλώνα (Ι, 40), άρα είχε φτάσει τον Νοέμβριο του 41 μ.Χ. Όταν έφτασε στην Βαβυλώνα ο βασιλιάς Βαρδάνης, Αρσάκης ο ΚΑ΄, βασίλευε για δύο χρόνια και δύο μήνες (Ι, 28), άρα ανέβηκε στον θρόνο τον Σεπτέμβριο του 39 μ.Χ.

Ως τώρα έχουμε επιτρέψει τον μικρότερο δυνατό χρόνο για τα ταξίδια, διότι πλησιάζουμε στο όριο. Ο Αρτάβανος Αρσάκης ΙΘ΄, υποτασσόμενος στα ρωμαϊκά στρατεύματα στον Ευφράτη, είχε θυσιάσει στο άγαλμα του Καλιγούλα. Αυτός ο αυτοκράτορας ανέλαβε τον Μάρτιο του 37 μ.Χ., και η διάδοση των νέων της διαδοχής του, και ο χρόνος να αναγείρει άγαλμά του, τοποθετούν την υποταγή του Αρταβάνου τον Μάιο του 37 μ.Χ., ή αργότερα. Έτσι απομένουν το πολύ δύο χρόνια και τέσσερις μήνες (Μάιος του 37, μέχρι Σεπτέμβριο του 39) για την επαναφορά της βασιλείας του Αρταβάνου, την άνοδο του Γοτάρζη Αρσάκη Κ΄, και τον εμφύλιο πόλεμο που οδήγησε στην ανάληψη του θρόνου απ’ τον Βαρδάνη Αρσάκη ΚΑ΄. Υπάρχουν νομίσματα του Γοτάρζη του 40 μ.Χ., τα οποία όμως δεν αποκλείουν ο Βαρδάνης αργότερα να μετρούσε την έναρξη της βασιλείας του από τον θάνατο του Αρταβάνου, ο οποίος μπορεί να είχε ήδη πεθάνει απ’ το 39, μια χρονολογία που υπονοείται από την ιστορία του Απολλωνίου. Επομένως έχουμε:

Υποταγή Αρταβάνου, Μάιος του 37 μ.Χ. ή αργότερα.

Θάνατος Αρταβάνου, πριν τον Σεπτέμβριο του 39.

Ανάληψη απ’ τον Βαρδάνη, Σεπτ. του 39, ή νωρίτερα.

Ο Απολλώνιος φεύγει απ’ την Αντιόχεια, Σεπτ. του 41.

Άφιξη στην Βαβυλώνα, Νοέμ. του 41.

Αναχώρηση απ’ την Βαβυλώνα, Ιούλιο του 43.

Άφιξη στους Σοφούς, Οκτ. Του 43.

Επιβίβαση στο πλοίο, Φεβ. του 44.

Άφιξη στην Βαβυλώνα, Απρίλιο του 44.

Άφιξη στην Αθήνα, 9 Σεπτ. του 44.

Στην Αθήνα, Ιαν. του 45.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες, Ιούλιο του 45.

Στην Κρήτη, 8 Ιουλίου του 46.

Σε συμφωνία με αυτά, διαβάζουμε ότι όταν επέστρεψε στην Βαβυλώνα το 44 βρήκε τον Βαρδάνη (ΙΙΙ, 58) να βασιλεύει ακόμη ευτυχής· και δεν ήταν πριν το 45 μ.Χ. όταν ο βασιλιάς δολοφονήθηκε εξ αιτίας της αντιδημοτικότητας του. Επίσης όσο ήταν στην Σπάρτη το καλοκαίρι του 45, έφτασε ένα διάταγμα απ’ τον Κλαύδιο, ο οποίος βασίλευσε μεταξύ 41-54 μ.Χ. (IV, 33)

Κατόπιν υπάρχει ένα κενό στην ιστορία μέχρι που μαθαίνουμε οτι ο Απολλώνιος ήταν στον Ισθμό της Κορίνθου το 60 μ.Χ. Αυτή η επίσκεψη αναφέρεται να έγινε εφτά χρόνια πριν την απόπειρα του Νέρωνος να κόψει τον Ισθμό το 67 μ.Χ.· και ο Απολλώνιος λέγεται ότι σχολίασε ότι μπορεί να κοπεί. Μερικά χρόνια αργότερα ο Απολλώνιος πήγε στην Ρώμη, όπου ο Τελεσίνος ήταν ύπατος το 66 μ.Χ. (IV, 40). Το φθινόπωρο του 66 ο Νέρων εξόρισε τους φιλοσόφους από την Ρώμη (IV, 47), οπότε ο Απολλώνιος πήγε στην Ισπανία, από εκεί στην Αφρική, μετά στην Σικελία, όπου κοντά στην Μεσσίνα έμαθε για τον θάνατο του Νέρωνος (V, 11), ο οποίος έγινε 11 Ιουνίου του 68. Από την Σικελία ξεκίνησε για την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 68 (V, 18). Μετά διαχείμασε στην Αθήνα και έφυγε την άνοιξη του 69 για την Αίγυπτο (V, 20). Έμεινε στην Αλεξάνδρεια μέχρι την άφιξη του Βεσπασιανού (V, 27), και ο Αυτοκράτορας (ανακηρυχθείς την 1η Ιουλίου του 69) έμεινε τον χειμώνα του 69-70 στην Αίγυπτο αναμένοντας τον ανοιξιάτικο καιρό για να πλεύσει για την Ρώμη.

Ο Απολλώνιος κατόπιν επισκέφτηκε την Άνω Αίγυπτο, έμεινε αρκετό καιρό στο Δέλτα, και πήγε στην Φοινίκη, Κιλικία, Ιωνία και Αχαΐα. Μετά πέρασε στην Αντιόχεια, όπου έγινε ένας σεισμός. Ήταν στην Ιωνία (VI, 42) στην αρχή της βασιλείας του Δομιτιανού (81-96 μ.Χ.) όταν εξεδόθη το διάταγμα κατά των αμπελιών (Σουετ. Δομ. 7). Και ήταν στην Έφεσο (VII, 5, 6) όταν εκτελέστηκαν οι τρεις Εστιάδες το 83 μ.Χ.

Η δίκη του από τον Δομιτιανό έγινε στα τέλη Μαρτίου, κατά την εορτή των Αδωνίων (VII, 32). Καυχόταν ότι επί 38 χρόνια δεν σύχναζε ποτέ στις αυλές των Αυτοκρατόρων ούτε κολάκευε τους Βασιλείς (VIII, 7, τμ. 11). Τον Νέρωνα δεν τον είδε ποτέ στην Ρώμη, και ο τελευταίος βασιλιάς τον οποίο επισκέφτηκε ήταν ο Βαρδάνης το 44 μ.Χ. Άρα η δίκη του πρέπει να έγινε το 82 μ.Χ. Όμως, εναντίον μιας τόσο πρώιμης χρονολογίας, είναι το γεγονός ότι προφανώς ο Δομιτιανός είχε εισέλθει στο ύποπτο στάδιο, και η διαδοχή του από τον Νέρβα ήδη σχεδιαζόταν. Δέκα χρόνια αργότερα, το 92 μ.Χ., είναι μια πολύ πιο πιθανή χρονολογία, και δεν θα μπορούσε να είναι αργότερα λόγω της αναφοράς στην Ολυμπία. Ίσως το 48 να διαβάστηκε εσφαλμένα σαν 38· όσο όμως πιθανή και να είναι μια τέτοια αλλαγή, είναι μόνον εικασία.

Κατόπιν ο Απολλώνιος ήταν προφανώς στους Ολυμπιακούς αγώνες, μάλλον στην 218η Ολυμπιάδα, το 93 μ.Χ. (VIII, 18, 19)· μετά έμεινε δύο χρόνια στην Ελλάδα (VIII, 24) μέχρι το 95 μ.Χ. Περνώντας στην Έφεσο σε ηλικία 99 ετών ανακοίνωσε την στιγμή της δολοφονίας του Δομιτιανού στις 18 Σεπτεμβρίου του 96 μ.Χ. (VIII, 24). Τέλος έγραψε μια απάντηση σ’ ένα γράμμα του παλιού του φίλου Νέρβα (VIII, 27, 28), και σύντομα εξαφανίστηκε. Αυτό χρονολογεί τον θάνατό του στο 97 ή 98 μ.Χ., όταν ήταν 100 ή 101 ετών. Τώρα μπορούμε να δούμε το σύνολο, και να διαπιστώσουμε ότι σ’ όλον αυτό τον όγκο των υπαινιγμών στην σύγχρονη ιστορία και στις λεπτομέρειες των ταξιδιών δεν υπάρχει ούτε μία παρατυπία ή σύγχυση. Και η μόνη δυσκολία – αυτή των 38 αντί 48 ετών – είναι ένα πολύ πιθανό σφάλμα στα ελληνικά με κυρτή γραφή. Επομένως πρέπει να δεχτούμε ότι, σύμφωνα με το κριτήριο της ακριβούς συνδέσεως ξεχωριστών στοιχείων, έχουμε μια πραγματική ιστορία, ορθώς μεταβιβασμένη.

Personal Religion in Egypt Before Christianity

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια με greeklish δεν γίνονται δεκτά.